تاریخچه ی ++c و اماده سازی مقدمات و شروع کار با ++c

در دهه 1970 در آزمايشگاه‌هاي بل زباني به نام C ايجاد شد. انحصار اين زبان در اختيار شرکت بل بود تا اين که در سال 1978 توسط Kernighan و Richie شرح کاملي از اين زبان منتشر شد و به سرعت نظر برنامه‌نويسان حرفه‌اي را جلب نمود. هنگامي که بحث شي‌گرايي و مزاياي آن در جهان نرم‌افزار رونق يافت، زبان C که قابليت شي‌گرايي نداشت ناقص به نظر مي‌رسيد تا اين که در اوايل دهۀ 1980 دوباره شرکت بل دست به کار شد و Bjarne Stroustrup زبان C++ را طراحي نمود.

آماده‌سازي مقدمات

يک «برنامه» دستورالعمل‌هاي متوالي است که مي‌تواند توسط يک رايانه اجرا شود. براي نوشتن و اجراي هر برنامه به يک «ويرايش‌گر متن» و يک «کامپايلر» احتياج داريم.

بستۀ Visual C++ محصول شرکت ميکروسافت و بستۀ C++ Builder محصول شرکت بورلند نمونه‌هاي جالبي از محيط مجتمع توليد براي زبان C++ به شمار مي‌روند.

شروع کار با C++

C++ نسبت به حروف «حساس به حالت» است يعني A و a را يکي نمي‌داند

مثال : اولين برنامه

اولين برنامه‌اي که مي‌نويسيم به محض تولد، به شما سلام مي‌کند و عبارت "Hello, my programmer!" را نمايش مي‌دهد:

#include

int main()

{ std::cout << "Hello, my programmer!n" ;

return 0;

}

اولين خط از کد بالا يک «راهنماي پيش‌پردازنده» است. راهنماي پيش‌پردازنده شامل اجزاي زير است:

1- کاراکتر #که نشان مي‌دهد اين خط، يک راهنماي پيش‌پردازنده است. اين کاراکتر بايد در ابتداي همۀ خطوط راهنماي پيش‌پردازنده باشد.

include 2- عبارت

3- نام يک «فايل کتابخانه‌اي» که ميان دو علامت <> محصور شده است.

خط دوم برنامه نيز بايد در همه برنامه‌هاي C++ وجود داشته باشد.

اين خط به کامپايلر مي‌گويد که «بدنۀ اصلي برنامه» از کجا شروع مي‌شود. اين خط داراي اجزاي زير است:

1 – عبارت int که يک نوع عددي در C++ است.

2 – عبارت main که به آن «تابع اصلي» در C++ مي‌گويند.

3 – دو پرانتز () که نشان مي‌دهد عبارت main يک «تابع» است.

هر برنامه فقط بايد يک تابع main() داشته باشد .

سه خط آخر برنامه، «بدنۀ اصلي برنامه» را تشکيل مي‌دهند.

دستورات برنامه از خط سوم شروع شده است.

دستور خط سوم با علامت سميکولن ; پايان يافته است.

توضيح

توضيح، متني است که به منظور راهنمايي و درک بهتر به برنامه اضافه مي‌شود و تاثيري در اجراي برنامه ندارد. . کامپايلر توضيحات برنامه را قبل از اجرا حذف مي‌کند.

استفاده از توضيح سبب مي‌شود که ساير افراد کد برنامۀ شما را راحت‌تر درک کنند.

به دو صورت مي‌توانيم به برنامه‌هاي C++ توضيحات اضافه کنيم:

– با استفاده از دو علامت اسلش // : هر متني که بعد از دو علامت اسلش بيايد تا پايان همان سطر يک توضيح تلقي مي‌شود .

– با استفاده از حالتC : هر متني که با علامت /* شروع شود و با علامت */ پايان يابد يک